Star Wars The Force Awakens Wrażenia

Fabularnie jest dobrze

Zabieg poprowadzenia scenariusza w sposób jaki został poprowadzony pozwolił w równym stopniu wprowadzić nowych ludzi do uniwersum, a także co chwila puszczał oczko do zagorzałych fanów kosmicznej sagi. Niestety jednak trik ten ma również swoją ciemną stronę. Po pierwsze już to widzieliśmy, a po drugie wyrzuca nas w znanym świecie o którym zupełnie nic nie wiemy. Dla fana to nieco frustrujące. Na film mamy jedynie 2,5 godziny więc akcja jest super skompresowana i szybka, co prowadzi jedynie do stworzenia serii pytań pozostających bez odpowiedzi. Problem z podejściem jest taki, że nikt nic nie wie. Nowa Nadzieja mogła sobie na to pozwolić – Gwiezdne Wojny były nowym narratywem o którego historii nie było żadnych wcześniejszych informacji, a i ilość fanów była naturalnie ograniczona do co najwyżej Lucasfilmu.
Mimo tego, ta opisywana przeze mnie frustracja jest w dużym stopniu równoważone tym ile razy scenarzyści nawiązali do przeszłości, pozwolili na zajrzenie w możliwą przyszłość i jak poprowadzili tę historię. Mówi mi to bardzo jasno, że wiedzą co robią. Dzięki temu mogę docenić wszystko to, czego doświadczyłem podczas seansu – każdą nutę nostalgii, cudowne rozwiązania artystyczne czy doskonale współgrającą muzykę.
Oczywiście, to trochę masło maślane – jest dobrze, ale jest źle, ale oczywiście jest dobrze. Fabularnie to zgrabna opowieść w której jest kilka zwrotów akcji których mimo wszystko nie do końca można się spodziewać, a duża dawka dobrego humoru w odpowiednich fragmentach sprawia, że produkcja jest porównywalna do tych Marvela. Postacie które zostały wykreowane są naprawdę interesujące, chemicznie współgrają i cieszą oczy – ponadto są moim zdaniem bardzo, bardzo realistyczni. To zwykli ludzie, którym przydarzyła się przygoda życia, i łatwo uwierzyć, że gdybym ja sam był w odpowiednim momencie na Jakku to również jakiś czas później mógłbym poznać Hana Solo. To moim zdaniem jeden z największych sukcesów jaki osiągnęli. Starzy bohaterowie to oczywiście żyjąca klasyka, więc tutaj nie było większych zmartwień.

Od strony artystycznej film jest przecudowny

Nie widziałem jeszcze tak świetnie skomponowanego filmu, o takiej kolorystyce, pracy kamery i muzyki. Naprawdę. Może nie widziałem wszystkiego, jednak jedna ze scen walki w śniegu była po prostu genialna i wszyscy którzy ją widzieli mówią to samo, zaczynając zwykle opis swoich wrażeń z filmu od niej właśnie. TIE Fightery nadlatujące zza zachodzącego słońca, czy X-Wingi tworzące fale lecąc zaraz nad wodą.. Jakku i zniszczone maszyny Imperium oraz Rebelii wszędzie na horyzoncie – wszystkie te elementy wprowadzają i utrzymują klimat kosmicznej epopei o gigantycznej skali – zarówno pod względem wielkości galaktyki jak i siły tego uniwersum. Ten film nie gra jednak często na dużej skali obrazu – mamy tu raczej do czynienia z mniejszymi przestrzeniami, które bardzo ewidentnie budowane są ręcznie, przez prawdziwych rzemieślników i artystów zamiast grafików 3D. Myślę, że to naprawdę bardzo wpływa na odbiór, ponieważ wystarczy obejrzeć Wojny Klonów czy Mroczne Widmo aby zobaczyć, że skala nie jest istotna gdy nie czuje się namacalnego realizmu. Większość kosmicznych istot jest również zbudowana przy pomocy rekwizytów, więc i tutaj na obrazie mamy coś co jest namacalne, realne i zwiększające immersję. Sam fakt, że BB-8 jest faktycznym, żywym i działającym tworem znacząco ułatwia uwierzenie twórcom, że to przedstawienie jest realne i moglibyśmy być jego częścią. Być może to faktycznie działo się gdzieś daleko stąd, dawno, dawno temu?
Jako ciekawostkę dodam, że Millenium Falcon wygląda tak dobrze, ponieważ zbudowali go w skali 1:1. Sceny lotu X-Wingów są tak realistyczne, ponieważ przedstawiają myśliwce wykonujące dokładnie te zwroty z przyczepionymi kamerami, na obraz który następnie zostały nałożone elementy statków kosmicznych.
Jakby powyższego było mało, jest to jeden z niewielu filmów w ostatnim czasie o takim budżecie które były w głównej mierze kręcone przy naturalnym świetle. Stąd właśnie biorą się te kolory nad którymi tak się rozpływam. „Scenariusz przewiduje, że walczą o poranku? Kręcimy o poranku, w pogodę ze scenariusza poza halą”. To musiało być trudne w realizacji ale zaręczam, opłaciło się.
Muzyka doskonale komplementuje obraz. Odnoszę wrażenie, że we wcześniejszych odsłonach ścieżka dźwiękowa miała bardziej zdecydowany ton i w pewnym stopniu wręcz ustawiała scenę, tutaj zaś służy raczej jako dodatek poszerzający wizję reżysera. To ani dobrze, ani źle – ta różnica pomiędzy filmami po prostu jest. Artystycznie, wszystko świetnie wpisuje się w siebie, wiążąc całość w spójną sumę.

Najciekawsze w Star Wars przed nami

Prawdopodobnie z powyższego mogłaś/eś wywnioskować, że jestem trochę skonfliktowany – to fakt, ponieważ ten film wzbudza we mnie różne emocje. Gigantyczna doza zachwytu, ale także frustracje związane z czy to drobnymi niedociągnięciami czy po prostu pytaniami bez odpowiedzi. Faktem jest jednak również to, że do tej pory nie było obrazu który analizowałbym tak dogłębnie, na temat którego przeprowadziłbym tyle rozmów, czy o którym wyszukiwałbym tyle informacji online. Myślę więc, że ludzie z Lucasfilm, Disneya i sam Abrams dopięli swego i złapali mnie w zastawione sidła.
Co będzie dalej zobaczymy, ale myślę, że po tym przejściowym filmie Disney posiada galaktykę którą może kształtować wedle wizji pożądanej przez fanów, czerpiącej w pewnym stopniu z Extended Universe (teraz Legends) jak i takiej która sprawi, że mój 11 letni siostrzeniec nie będzie chciał niczego innego tylko Stormtroopera na swoich najbliższych urodzinach.
Warto pójść do kina, bo to świetny film. Jeśli nie znasz poprzednich części przygotuj się po prostu na 2-3 sceny które wydadzą się osobliwo-nielogiczne i już. Będzie to mimo wszystko duża, duża frajda.